ΡΟΛΟΪ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ DECOYPAGE

Καλή σας μέρα φίλες μου!!!

Σήμερα , σκέφτηκα ν΄αλλάξουμε για λίγο το κλίμα της ιστοσελίδας, που γέμισε από κόσμημα και να βάλουμε έτσι γι΄ αλλαγή κάτι που έχω δημιουργήσει με την τεχνική του decoupage!!!

Μην φανταστείτε, είμαι πολύ αρχάρια σ΄αυτό το θέμα

 κι έχω κάνει μόνο ένα συνοπτικό σεμινάριο στην Μάγια πέρισυ, 

τους καλοκαιρινούς μήνες αν θυμάμαι καλά (είναι και η ηλικία βλέπετε) ...κάποιο Σαββατοκύριακο.

Πριν σας παρουσιάσω το έργο μου, καλό θα ήταν πιστεύω, να βάλω και 

κάποιες γενικές πληροφορίες του τι είναι decoupage.

Οι γειτόνισσες και φίλες του blog μου, γνωρίζετε ήδη ότι πάντα το κάνω, 

πριν ασχοληθώ με κάτι, παίρνω μία γενική ιδέα της τεχνικής 

για να μάθω περί του τι πρόκειται και να κάνω και κάποια μαντεψιά 

στο αν θα μ΄ενδιαφέρει και στο μέλλον (αυτό δεν βγαίνει πάντα ακριβές).

Ξεκινάμε λοιπόν με τις γενικές γνώσεις:

Η ιστορία του Decoupage

To decoupage είναι μια δημιουργική, διακοσμητική και χωρίς τέλος μορφή τέχνης, οι ρίζες της οποίας βρίσκονται 300 χρόνια πριν στην Βενετία. Το decoupage του 18ου αιώνα είναι η πιο εκλεπτυσμένη και όμορφη από όλες τις μορφές του decoupage.

Η λέξη ντεκουπάζ προέρχεται από την γαλλική λέξη decouper που σημαίνει «κόβω». Το ντεκουπάζ είναι η τέχνη του στολισμού επιφανειών με κομμάτια χαρτιού έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα ολόκληρο design ή να ειπωθεί μια ιστορία.

Στο παρελθόν το decoupage ήταν γνωστό με πολλά ονόματα. Οι Ιταλοί την ανέφεραν σαν artepovero – τέχνη των φτωχών ανθρώπων -, οι Γάλλοι σαν lacque pauvre – βερνίκι των φτωχών ανθρώπων -. Στην Αγγλία ήταν γνωστό σαν γιαπωνέζικο γιατί συναγωνίζονταν τη τέχνη η οποία είχε έρθει τον 18^ο αιώνα από την Ιαπωνία και την Κίνα στην Ευρώπη. Τον 12^ο αιώνα οι Κινέζοι διακοσμούσαν φανάρια, κουτιά για δώρα και άλλα καθημερινά αντικείμενα.

Το 1730 το γιαπωνέζικο ήταν δημοφιλές στις αμερικάνικες αποικίες. Οι εικόνες τοποθετούνταν σε έπιπλα, βάφονταν και λουστράρονταν.

Το γερμανικό και αυστριακό ντεκουπάζ ήταν λίγο πιο βαρύ, γιατί ακολουθούσε τον χαρακτήρα των επίπλων Biedermeier. Χρησιμοποιούσαν ανάγλυφες εικόνες παιδιών, αγγελουδιών, κορδελών κλπ.

Τα χαρακτηριστικά του σκανδιναβικού ντεκουπάζ είναι πιο μονότονα Τα ασπρόμαυρα χαρακτικά βάφονταν με σκούρο βερικοκί, πράσινο του δάσους, σκούρο σομόν.

Το πολωνικό ντεκουπάζ είναι λαμπερό και σπινθηροβόλο. Τα παραδοσιακά σχέδια εφαρμόζονταν σε χρωματιστό και γυαλιστερό χαρτί.

Το μεξικάνικο ντεκουπάζ είναι φωτεινό και χρωματιστό και χρησιμοποιείται για την διακόσμηση των γιορτινών εορτασμών.

Το βελγικό ντεκουπάζ γίνεται συνήθως με νυστέρι για να μπορούν να κοπούν με ακρίβεια οι σιλουέτες των εικόνων.

Το αυστραλιανό ντεκουπάζ ακολουθεί τους κανόνες της τεχνικής των Βενετών του 1700.

Επιφάνειες

Όλες οι επιφάνειες είναι κατάλληλες για να εφαρμοστεί το ντεκουπάζ.

Ιδέα για το σχέδια

Η ιδέα μπορεί να προκύψει είτε κρατώντας στα χέρια σας ένα σχέδιο και ψάχνοντας την κατάλληλη επιφάνεια για να το εφαρμόσετε είτε έχοντας την κατάλληλη επιφάνεια και ψάχνοντας το κατάλληλο σχέδιο.

Κόψιμο

Το καλό κόψιμο του σχεδίου είναι πολύ σημαντικό. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ψαλίδια που κόβουν πολύ καλά. Το σωστό κόψιμο είναι η καρδιά του ντεκουπάζ.

Ζωγραφική

Η ζωγραφική είναι ένα άλλο σπουδαίο μέρος του έργου σας. Το παν είναι το χρώμα του φόντου. Πρέπει να εξετάσετε ποια θα είναι η σχέση της ζωγραφικής με το σχέδιο. Θέλετε το σχέδιο να αποτελεί μέρος του φόντου? Θέλετε αντίθεση? Θέλετε να υπάρχει αρμονία? Θέλετε να δώσετε την αίσθηση της κίνησης? Θέλετε να δώσετε την εντύπωση του βάθους, του σεληνόφωτος, της λιακάδας ? Τα πινέλα και τα σφουγγαράκια είναι τα πιο κοινά αντικείμενα με τα οποία θα απλώσετε το χρώμα.

Αρμονία

Είναι πολύ σπουδαίο να «δένουν» οι εικόνες χρονολογικά με τα χρώματα. Για παράδειγμα αν διαλέξετε μια εικόνα της αναγέννησης τότε πρέπει και οι άλλες εικόνες, το φόντο και τα χρώματα να εναρμονίζονται με αυτή την περίοδο. Το ίδιο πρέπει να σκεφτείτε αν πρόκειται για ένα ασιατικό μοτίβο.

Βερνίκι και λείανση

Και τα δύο είναι το ίδιο σπουδαία όπως η ζωγραφική και το ντιζάιν.

Δεν πιστεύω να βαρεθήκατε με τα ιστορικά; Μπάάάά, δεν το πιστεύω...

Σας παρουσιάζω λοιπόν το πρώτο μου έργο , που δεν ξέρω βέβαια αν πληρεί όλα τα προαναφερόμενα, αλλά εγώ έχοντας μία αδυναμία στην παλιά εποχή (στα ρούχα και στα γυναικεία αξεσουάρ εννοώ, γιατί κατά τ΄ άλλα είμαι παιδί της σημερινής, σύγχρονης εποχής και τεχνολογίας).  Πλάτιασα πάλι... το θέμα λοιπόν έλεγα ότι ήθελα να καταπιάνεται με αυτή την εποχή και να έχει μία νότα παλιά.

Εξάλλου πιστεύω, ότι η συγκεκριμένη τεχνική, σαν τελικό αποτέλεσμα βγάζει σχεδόν πάντα,  ένα ρομαντισμό.

Copyright © Βάσω Παππά Vasso Pappa

Έτσι δημιούργησα το συγκεκριμένο ρολόϊ!!!

Η βάση του ρολογιού είναι MDF αν θυμάμαι καλά, 
που το πέρασα με καφέ ακρυλική μπογιά. (πρώτο στρώμα βαφής).


Αφού στέγνωσε καλά, πέρασα κάοια σημεία της πατούρας του με κερί και κατόπιν το πέρασα με δεύτερο στρώμα ακρυλικού, εκρού χρώματος αυτή την φορά.  
Το άφησα να στεγνώσει καλά και κατόπιν το πέρασα με το ειδικό σφουγγάρι-γυαλόχαρτο. Σε εκείνα  τα σημεία της πατούρας που είχα βάλει κερί δεν είχε πιάσει η εκρού μπογιά που με το γυαλόχαρτο έφυγε αφήνοντας να φανεί η από μέσα μπογιά, η καφέ.

Με αυτό το ας πούμε τέχνασμα δίνω μία όψη παλαιακή στο δημιούργημά μου!!! 
(τεχνική παλαίωσης)

Κατόπιν έκανα την σύνθεση του θέματός μου κόβοντας τα κομμάτια στη συγκεκριμένη περίπτωση με το χέρι μιας κι εγώ έχω τρελλή αδυναμία στα ρυζόχαρτα. 
(Εδώ ρυζόχαρτο είναι τα κομμάτια με τα γράμματα που μοιάζουν με επιστολές, καθώς και τα γραμματόσημα).

Ακολουθεί το κόψιμο της κυρίας με προσοχή και αυτή την φορά με ψαλιδάκι!!!
 (η κυρία ήταν σε τυπωμένο χαρτί, γι΄ αυτό το λόγο το μούλιασα για λίγο πριν την κόλληση, σε νερό).

Απλώνω την ειδική κόλλα πάνω σε ολόκληρη την επιφάνεια του μετέπειτα ρολογιού και τοποθετώ τα κομμάτια μου, στη θέση που έχω επιλέξει για τη δημιουργία του θέματός μου, όπως ήδη γνωρίζετε, όσες ασχολούνται,  
με πολύ προσοχή για να μην δημιουργηθούν φουσκάλες και τσακίσματα.


Κατόπιν περνάω και δεύτερη στρώση από πάνω κόλλας και περιμένω να στεγνώσει καλά.


Περνάω και άλλη μία στρώση από κόλλα.

Οι φίλες που γνωρίζουν πολύ περισσότερα για τη τέχνη του decoupage
 αν δουν κάποιο λάθος παρακαλώ να με διορθώσουν, γιατί και καιρός έχει περάσει (ένας χρόνος) αλλά όλες οι οδηγίες δίνονται από μνήμης, 
οπότε ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι, τι να σου κάνει;

Μετά πήρα τα πινέλλα και τα σφουυγγαράκια και έφτασε, 

ένα από τα δυσκολότερα θεωρώ στάδια της συγκεκριμένης τεχνικής. 

Μιλώ για το στάδιο της εναρμόνισης του θέματος 

με χρήση φωτοσκιάσεων και ζωγραφικής!!!

Έβαλα και λίγη καφέ πατίνα, μιας και το θέμα μου ήταν σε στυλ τέτοιο 

που του ταίριαζε και μετά άρχισε το βερνίκωμα.
Η πατίνα για πολλούς δημιουργούς είναι το πιο χρήσιμο υλικό για εφέ στην decoupage. Μπορεί να μεταμορφώσει ένα αντικείμενο από απλό και συνηθισμένο σε ένα πραγματικό έργο τέχνης. Η χρήση της πατίνας στην φωτοσκίαση δίνει στο έργο βάθος κάνοντας έτσι πολύ καλύτερη την ενσωμάτωση των μοτίβων.

 Εμένα μου αρέσει το ματ σαν αποτέλεσμα γι΄αυτό και χρησιμοποίησα ματ βερνίκι.

Η δασκάλα μας, η Μάγια μας έλεγε ότι όσο πιο πολλά είναι τα στρώματα του βερνικιού, 

τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχουμε!!! 

Δηλαδή με πολλαπλές στρώσεις βερνικιού φτάνουμε σ΄ ένα επίπεδο τέτοιο 

που αυτός που θα βλέπει το έργο μας δεν θα μπορεί να καταλάβει 

αν είναι φτιαγμένο με την τεχνική decoupage ή με ζωγραφική;


Αυτό είναι και το τελικό στάδιο, γιατί μετά το βερνίκι 
δεν μπορώ να κάνω καμμία άλλη επέμβαση στο έργο μου.

Αφού στέγνωσε καλά το έργο μου, πέρασα τους δείκτες του ρολογιού μου κι έβαλα μονάχα το δώδεκα σε λατινική μορφή και σε μαύρο χρώμα.

Περιμένω τις τυχόν διορθώσεις σας και την άποψή σας!!!

Εύχομαι ολόψυχα να έχετε ένα...

Φιλάκια πολλά!!!